Bariloche

Na een reis van 28 uur in de comfortabele Cama bus die helaas niet de mooie bergenroute reed maar weer over de eindeloze boomloze steppe van patagonia zijn we eindelijk weer aangekomen in de bewoonde wereld. Bariloche! 

De stad waar je in de winter heerlijk kunt skieen en genieten van een mooi winters uitzicht met sneeuw op alle bergen om je heen en waar het dan vol zit met touristen.

Helaas is er natuurlijk in de lente geen sneeuw meer te vinden maar om nou gelijk in 30 graden te zitten was ook niet helemaal de bedoeling. Het weer was weer is van slag dus het was te heet voor de tijd van het jaar, er was veel te weinig regen gevallen en dus was alles heel droog. Met als gevolg dat er dus veel stof waaide overal. Maar het werd er niet minder mooi door want alles stond in bloei dus heel bariloche was een kleurrijke stad.

Het hostel waar wij heen wilden gaan was vol en dus kregen we een ander hostel aangeraden. Die bleek achteraf niet zo geweldig te zijn als het hostel waar we wilden zijn want de matrassen waren een beetje doorgezakt en de wc deed het ook niet geweldig. Maar goed we konden slapen, het was schoon en we kregen ontbijt... brood met jam.

Niet eens Dulce de leche :( snik...

Nu kwam het grote avontuur want ja mandy moest per se paardrijden in patagonia dus ja ik als lieftallige vriend moet dan toch maar eens een keer toegeven want zoveel kansen krijg je niet in je leven om in zo een mooi gebied op een paard te zitten.

Dus wij naar de pin automaat om alvast het geld te binnen... Wilde geen enkel pin automaat mij geld geven. Bleek dus dat mijn geld op was. Ik checken waar het fout is gegaan met mijn zorgvuldig ingeplande overschrijf opdrachten, en daar zag ik het... Ik had alles al gewoon uitgegeven haha. maar goed. probleempje dus. Gelukkig is mijn pappie altijd binnen bereik. en zodoende kreeg ik weer genoeg geld geleend om bariloche door te komen. Wij de tour boeken en dus zouden wij maandag een hele dag gaan paardrijden. Zondag hadden wij dus een dag zonder plannen en ja veel winkels waren dicht dus zijn we maar naar Llao Llao gegaan. Een duur hotel dat tegenover een meertje ligt maar het gebied er omheen is heel mooi. Vanaf daar zijn we naar Cerro Campanario gelopen. Een berg vanwaar je een heel mooi uitzicht hebt over Bariloche en omgeving. Het was mar 5 km lopen. Beetje jammer dat ineens de zon weer doorkwam en wij geen zonnebrand creme bij ons hadden. Toen we in middelsgoed doorbakken waren kwam we aan bij de berg waar je voor een absurd bedrag naar boven kon met het liftje. Gelukkig was er ook een wandelroute naar boven want ik wilde die touristen prijzen niet betalen. Dus wij lekker aan de wandel naar boven. Heerlijk genoten van het uitzicht. Die foto´s heb ik op dit moment niet op de computer staan dus die zie je een andere keer wel. Daarna terug naar huis gegaan om lekker te gaan kaasfonduen. Heeeeeerlijk.

De volgende dag vroeg opgestaan want we werden opgehaald voor ons dagje paardrijden. De eigenaar van de Estancia was een Duitser dus die kon ook goed engels spreken. Daar kregen we in een hut naast hun huis wat koekjes en thee om bij te komen van de lange rit en konden zij de paarden rijklaar maken.

Nadat ik wat instructies had gehad over hoe ik moet paardrijden zijn we op pad gegaan. Wat was dat zadel heerlijk, een zadel van een dik schapenvachtje. En ik hoefde niet eens zo een stom hoedje op met een zweepje want dit is western rijden dus gewoon in je vrijetijdskleding op een paard zitten. 

Ik durf het bijna niet te zeggen maar ik vond het heel leuk. Ik ben er niet afgedonderd en wist het paard ook goed te besturen. dus het was een redelijk comfortabel ritje die 5 uur lang. Maar ook na 5 uur op een zacht zadel zitten krijg je er toch wel genoeg van.

We hebben ons dus heel goed vermaakt die dag en mandy was natuurlijk ook weer helemaal gelukkig want ze heeft mij zover gekregen op een paard te gaan zitten. Terug in de hut kregen we een heerlijke asado ( vlees met vlees, vlees en nog meer vlees) en een salade erbij. En toen was de dag alweer om.

De dag erna hebben we de bus geboekt naar Cordoba en zijn we de dag erna vertrokken naar Cordoba waar we onze familie weer zouden zien in Rio Ceballos.

Groetjes ronnie